تحلیلی بر شیوه‌های تدفین در آناتولی در دوران هخامنشیان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانش آموخته‌ی کارشناسی ارشد باستان‌شناسی از دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.

2 استاد تمام،گروه باستانشناسی دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.

3 استادیار پژوهشکده تاریخ ایران، گروه پژوهشی تاریخ فکری و فرهنگی ایران، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ایران.

10.22034/iaej.2023.14192.1073

چکیده

باورها و اندیشه‌های نوگرایانه با مهاجرت پارسیان به فلات ایران آغاز شد و در پی آن با شکل‌گیری امپراتوری قدرتمند هخامنشی تبلور این اندیشه‌ها را می‌توان در پیدایش هنر معماری مقابر سلطنتی آنان در پاسارگاد، نقش رستم، تخت‌جمشید در ایران، و به دنبال آن در ساتراپ‌های مفتوحه‌ی آنان در مناطقی چون آناتولی مشاهده کرد. این منطقه یکی از بخش‌های مهم این امپراتوری وسیع به حساب می‌آمده که می‌توان شیوه‌های گوناگون تدفین‌های سلطنتی هخامنشیان را در آنجا پیگیری کرد و تأثیر اندیشه‌های انتزاعی شکل گرفته در شرق و غرب این منطقه را روی شیوه‌های تدفین آنان تحلیل و بررسی کرد. این پژوهش با روش تاریخی-تحلیلی و با استفاده از نتایج گزارش‌های پژوهش میدانی در ارتباط ایران و آناتولی انجام شده است. هدف از این پژوهش بررسی تأثیرات فرهنگ هخامنشی روی سنت‌های مقابر سلطنتی است تا تعاملات بین این دو سرزمین از این منظر نیز تحقیق و واکاوی شود. نتایج نشان می‌دهد رفتار فکری اشراف و نخبگان آناتولی، در کنار اعتقادات مذهبی، تحت تأثیر نوسانات سیاسی بوده است. انواع تدفین که تا پیش از ورود هخامنشیان در سرزمین آناتولی وجود داشته از نظر کمیت افزایش یافته و همچنان با تغییراتی جزیی به شیوه‌های گذشته ادامه داشته است که این موضوع نشانی از صلح پارسی، آزادی اندیشه و رفتارهای مذهبی در سرتاسر امپراتوری هخامنشی است.

کلیدواژه‌ها

جستارهای باستان شناسی ایران پیش از اسلام
دوره 7، شماره 2 - شماره پیاپی 14
پاییز و زمستان 1401
اسفند 1401
صفحه 103-118

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار