الگویی برای معنابخشی به یک لوح کشف‌شده از محوطه کنارصندل جیرفت و هم‌خوانی آن با شواهد مکتوب در ادبیات اکدی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانش آموخته دکترای باستانشناسی دانشگاه مازندران

2 استاد یار گروه باستان شناسی دانشگاه بیرجند

10.22034/iaej.2022.13867.1045

چکیده

الواح هندسی محوطه «کنارصندل»، موجب نظریه‌پردازی‌های مختلفی درباره تاریخچه نگارش شده، اما تاکنون هرگونه تلاش برای درک مفهوم آن‌ها با ناکامی روبرو شده است. به علت تک‌خطی بودن سوی هندسی این الواح، روش‌های پیشین در این‌جا کاربردی ندارد و بنابراین باید از روش قیاسی در خصوص الگوهای رایج ادبیاتی هم‌عصر این الواح، بهره برد. در پژوهش پیش‌رو، ابتدا کوشش شده است تا با بهره‌گیری از الگوی‌های نگارشی رایج هزاره‌های سوم (ادبیات سومری و اکدی) تا هزاره اول پیش از میلاد در میان‌رودان و فلات ایران، یک وارسی روی محتوای دو کتیبه از میان نمونه‌های یادشده صورت گیرد. الگوی مطرح شده، با شاهدی در ادبیات اکدی و متعلق به هزاره سوم پیش از میلاد، تحت راستی‌آزمایی قرار گرفت. این مقاله نشان می‌دهد که برمبنای الگوهای نوشتاری مرتبط با هزاره‌های سوم تا یکم پیش از میلاد در میان‌رودان و فلات ایران، در دو خط نخست یکی از الواح، توصیفی از یک تبارنامه آورده شده و سپس ادامه متن، شامل شماری علایم یکسان و به ظاهر «صرف شده» است تا آن‌که به نام و هویت شخص جدیدی در خط سوم می‌رسیم؛ در بخش دوم، از همین الگوی قیاسی استفاده شده است تا بخش‌های دیگری از همین کتیبه و نیز یک کتیبه دیگر، تحلیل شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات