با روی کار آمدن ساسانیان و پیروزی آنان بر اشکانیان، دستگاه حکومتی با نسبت دادن نسب خود به هخامنشیان و بیگانه خواندن اشکانیان، سعی بر کم‌رنگ کردن مظاهر حکومت پیشین داشت، ولیکن در قرون أخیر با افزایش مطالعات باستانشناسی بسیاری از زوایای پنهان این دوران آشکار و مشخص شد. اشکانیان سهم فراوانی در انتقال فرهنگ و هنر به ساسانیان داشتهاند. هدف پژوهش بررسی چگونگی روند تأثیرگذاری هنر اشکانی بر هنر ساسانی با مطالعه هنر دوران اشکانی و ساسانی، با استناد به آثار معماری، نقوش برجسته و سکهست. سوال پژوهش حاکی از آن است که نقش‌مایه‌های هنر ساسانی در چه زمینههایی و تا چه اندازه متأثر از هنر اشکانی بوده است؟ روش تحقیق توصیفی-تطبیقی است و دادهها از مطالعات اسنادی حاصل شده‌اند. نتایج بیانگر آن است که با وجود تلاش حاکمان ساسانی برای کم‌رنگ کردن مظاهر دولت اشکانی، بخش عمدهای از هنر اشکانی تأثیر انکارناپذیری بر هنر دوره بعد گذاشته‌است؛ به نحوی که این تأثیر در هنر معماری، ساختار بصری سکه و نقوش برجسته ساسانی به وضوح قابل مشاهده است و این تأثیر در اوایل دوره ساسانی و در زمینه معماری بیشتر بوده است. نقوشی همچون الههی نیکه و حیواناتی مثل اسب و گراز و نقوش گیاهی مانند کنگر و گل لوتوس رایج در هنر نقوش برجسته ساسانی وامدار هنر دوران اشکانی است و همچنین با استناد به سکهها، مضامین مذهبی آتشدان، ماه و ستاره، دیهیمبخشی و شمایل کلی سکههای ساسانی متاثر از سکههای دوره اشکانی است.
خراسانی, ندا, & ساریخانی, مجید. (1400). بررسی تطبیقی هنر اشکانی و ساسانی؛ با استناد به معماری و شهرسازی، نقوش برجسته و سکه. جستارهای باستان شناسی ایران پیش از اسلام, 6(2), 123-136. doi: 10.22034/iaej.2022.11218
MLA
ندا خراسانی; مجید ساریخانی. "بررسی تطبیقی هنر اشکانی و ساسانی؛ با استناد به معماری و شهرسازی، نقوش برجسته و سکه". جستارهای باستان شناسی ایران پیش از اسلام, 6, 2, 1400, 123-136. doi: 10.22034/iaej.2022.11218
HARVARD
خراسانی, ندا, ساریخانی, مجید. (1400). 'بررسی تطبیقی هنر اشکانی و ساسانی؛ با استناد به معماری و شهرسازی، نقوش برجسته و سکه', جستارهای باستان شناسی ایران پیش از اسلام, 6(2), pp. 123-136. doi: 10.22034/iaej.2022.11218
VANCOUVER
خراسانی, ندا, ساریخانی, مجید. بررسی تطبیقی هنر اشکانی و ساسانی؛ با استناد به معماری و شهرسازی، نقوش برجسته و سکه. جستارهای باستان شناسی ایران پیش از اسلام, 1400; 6(2): 123-136. doi: 10.22034/iaej.2022.11218
)